بررسی اثر متفورمین بر آپوپتوز ناشی از پراکسید هیدروژن در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف

نویسندگان

آزاده امین زاده

azadeh aminzadeh department of pharmacology and toxicology, school of pharmacy, kerman university of medical sciences, kerman, iran pharmaceutics research center, institute of neuropharmacology, kerman university of medical sciences, kerman, iranگروه فارماکولوژی و سم شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران مرکز تحقیقات فارماسیوتیکس، پژوهشکده نوروفارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

چکیده

مقدمه: متفورمین یک داروی ضد دیابت است که ممکن است یک گزینه درمانی جدید برای مداوای آترواسکلروز باشد. مطالعه حاضر اثر محافظتی متفورمین را بر استرس اکسیداتیو ناشی از پراکسید هیدروژن (h2o2) در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف  huvecs)  یا (human umbilical vein endothelial cells  بررسی می نماید. روش ها: سلول های اندوتلیال به مدت 24 ساعت با متفورمین تیمار شده و سپس به مدت 2 ساعت در معرض پراکسید هیدروژن با غلظت 0.5 میلی مولار قرار گرفتند. زنده مانی سلول ها با استفاده از 3- (4 و 5 دی  متیل تیازول 2 - ایل)- 2 و 5 -دی فنیل تترازولیوم بروماید (روش mtt) اندازه گیری شد. سطح گونه های فعال اکسیژن (ros) با 2 و7 دی کلرو دی هیدروفلورسین دی استات (dcf -da) بررسی شد. میزان پراکسیداسیون لیپیدی، گروه های تیول و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (tap) نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: متفورمین در غلظت 20 میکرومولار توانست آسیب سلولی ناشی از پراکسید هیدروژن را جلوگیری نماید. سطوح ros و پراکسیداسیون لیپیدی در سلول های تحت درمان با پراکسید هیدروژن افزایش یافت. متفورمین  توانست به طور قابل ملاحظه ای سطح ros و پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش دهد. این دارو همچنین توانست گروه های تیول و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام را افزایش دهد.  نتیجه­ گیری: متفورمین سلول های huvecs را از استرس اکسیداتیو و آپوپتوز ناشی از  پراکسید هیدروژن محافظت می کند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی اثر متفورمین بر آپوپتوز ناشی از پراکسید هیدروژن در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف

مقدمه: متفورمین یک داروی ضد دیابت است که ممکن است یک گزینه درمانی جدید برای مداوای آترواسکلروز باشد. مطالعه حاضر اثر محافظتی متفورمین را بر استرس اکسیداتیو ناشی از پراکسید هیدروژن (H2O2) در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف HUVECs)  یا (Human umbilical vein endothelial cells  بررسی می نماید. روش‌­ها: سلول های اندوتلیال به مدت 24 ساعت با متفورمین تیمار شده و سپس به مدت 2 ساعت د...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

بررسی اثر پپتید حاصل از اندواستاتین بر میزان بیان و فعالیت کاسپاز-8 در سلول اندوتلیال بند ناف انسانی

اندواستاتین، قطعه انتهای کربوکسیل کلاژن xviii ، یکی از پروتئین های پایه غشایی می باشد. اندواستاتین یک پروتئین ضد رگزا و تحریک کننده آپوپتوز در سلول های اندوتلیال گزارش شده است، اما مکانیسم دقیق آن مورد بحث است. تحقیقات پیشین نشان داد که پپتید متناظر با قطعه 27 آمینواسیدی انتهای آمینوی اندواستاتین فعالیت ضد تکثیر، ضد مهاجرت و ضد توموری قابل مقایسه با پروتئین کامل را داراست. اما تاکنون در مورد قا...

15 صفحه اول

اثر میکروپارتیکل های پلاکتی بر میزان بیان شاخص cxcr۴ در سلول های cd۱۳۳+ جدا شده از خون بند ناف

سلول های cd133+ خون بند ناف قادرند برای مدت طولانی، خونسازی را برقرار کرده به رده های هماتوپویتیک و غیره تمایز یابند. افزایش بیان شاخص cxcr4 در لانه گزینی موفق سلول های بنیادی خونساز به مغز استخوان، نقش دارد. میکروپارتیکل های پلاکتی حاوی شاخص cxcr4 بوده و قادرند آن را به hspc ها منتقل کنند. با توجه به موارد فوق، تاثیر میکروپارتیکل های پلاکتی بر میزان بیان شاخص لانه گزینی cxcr4 در سلول های cd133...

متن کامل

تمایز سلول های بنیادی ژله وارتون بند ناف انسانی به سلول های خونساز

 سابقه و هدف : سلول های بنیادی، قدرت خودنوسازی و تمایز به انواع سلول های بالغ بدن را دارند. در این کار سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسانی تحت تأثیر عصاره ریه موش به سمت سلول های خونی هدایت شدند عصاره ریه موش حاوی سیتوکین های نظیر: G-CSF,M-CSF,IL-6 و GM-CSF است که نقش فاکتور رشد در طول مراحل مختلف تمایز را دارند.  مواد و روش ها : در این پژوهش ژله وارتون بند ناف انسان به قطعات نیم...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران

جلد ۲، شماره ۱، صفحات ۵۰-۴۳

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023